Dalam hidup nie,xselalu apa yg kte nak,kte dapat..Kadang kte mntak agar trunnye ujan,tp yg ada,hanya panas yang berpanjangan..Kadang kte mntak pelangi,tp yang dapat hye mendung yg sepi.Terkadang kte mntak bunga yang cantik,tp yg dapat jua hye kaktus yangn berduri...Tapi kte xpenah sedar kan,yg semua tu ade hikmat di sebalik nye..Panas membuat kte berasa bersemangat,mendung akan memberi kte ujan dan pelangi,dan kaktus akan memberi kte air di saat kte memerluka..Dan itu lah manusia,xpenah mensyukuri apa yang ada..Aku jua..Mahu belajar untuk menerima,walau di sudut hati tetap ade gelisahnya..Tidak salah untuk terus mencuba..Belajar menerima hakikat kehidupan dan takdir yang telah di tntukan..
Dalam hidup ni jua,kte cuma mmpu merancang,membina impian yg kte arap akan jadi kenyataan....Dan sebenarnye,,itu bukan hak kita..Berharap mempunyai sahabat berjuta,yang setia dan sudi menerima kelemahan kita,berharap mempunyai cinta yang menerima kita apa adanya,berharap kejayaan dalam idop tnpa usaha,berharap adanya keindahan tnpa cuba menjaganya... Menngharap agar 'aku' disukai ibarat mencipta mimpi di siang hari..Ahh!!!duka hidup krn kte..Lara hati jua krn kita..Siksa jiwa krn kte dan pahit khidupan jua kerana kte...Jgn mencipta mimpi jika we never go throuh that,,dont ever give u if we really want it..dont ever cry bcoz what had been to our lives..There are silver lining behind the rain....TERIMA apa adanya...
